นายแฮรริส ทหารผ่านศึกวัย 88 ปีภรรยาตาย ไม่มีลูก อยู่บ้านเก่าๆ คนเดียว

เขาถูกทางเทศบาลแจ้งความว่า ปล่อยให้บ้านทรุดโทรม ผุพัง จนเป็นอันตราย และเสียภูมิทัศน์
อัยการฟ้องให้จ่ายค่าปรับเป็นพันเหรียญ และให้ซ่อมบ้าน ถ้าไม่ซ่อมจะต้องรื้อ
ผู้พิพากษาอายุ 65 ขึ้นชื่อว่าเฮี๊ยบ เคร่งครัด ขึ้นบัลลังก์ เห็นจำเลยตัวสั่น มือสั่น นั่งอยู่บนวีลแชร์ ฟังข้อกล่าวหาแล้วสะอื้น ซบหน้าลงกับฝ่ามือ
ผู้พิพากษาสั่งพักการพิจารณา 15 นาที
เมื่อกลับเช้ามา
เขากล่าวด้วยเสียงนุ่มนวลว่า ศาลใช้เวลาสิบห้านาทีที่พักไป ติดต่อสมาคมทหารผ่านศึกในพื้นที่ แล้วเห็นว่าควรงดค่าปรับ และ สมาคมผู้รับจ้างก่อสร้างยินดีจะซ่อมบ้านให้จำเลย โดยไม่คิดค่าใช้จ่าย
นายแฮรริส ปล่อยโฮด้วยความดีใจ
ท่านผู้พิพากษาลงจากบัลลังก์มา ทำสิ่งที่ไม่มีใครเคยเห็นคือ กอดชายชราคนนั้นไว้แน่น นายแฮรริสสะอึกสะอื้นกับเสื้อครุยของท่าน ระล่ำระลักว่า ผมไม่คิดว่า
จะมีใครสนใจผมอีกแล้ว
ผู้พิพากษากอดแน่นขึ้นอีก และบอกว่า เรายังห่วงใยคุณ คุณได้รับใช้บ้านเมืองเพื่อเรามา เราไม่มีวันลืม